Eerste week in de kliniek
Door: Lian Doornbos
Blijf op de hoogte en volg Lian
01 November 2016 | Gambia, Bijilo
De eerste week in de kliniek was toch even een hele omschakeling! Niks gaat hetzelfde als wat ik gewend bent. Voel/voelde me toch behoorlijk in de war en nutteloos soms. Ik ben nu ruim 20 jaar werkzaam als verpleegkundige, dus veel ervaring zou je kunnen zeggen, maar geloof me hier is dat weinig meer waard!
Natuurlijk de basis handelingen zoals bloeddruk meten, Im medicatie geven (medicijnen geven via injecties in een spier) infusen geven ( medicatie geven via de ader) is hetzelfde gebleven, alleen de manier waarop en hoe je tot die acties tot stand komt is wel even heeeeeel anders.
De verpleegkundige en/of verloskundige behandelen alle patiënten zelf; screenen een patiënt, geven een diagnose, maken een (soort van) behandelplan, geven de patiënt op dat moment de medicatie die nodig is en geven medicatie mee met de patiënt na betaling. Er komt hier dus geen arts aan te pas.
Als het zeer ernstig is kan er een overleg plaats vinden met een arts en gaat de patiënt in geval van nood naar een groot ziekenhuis in de hoofdstad. Maar het overgrote deel, hoe ziek ze ook zijn kunnen ze hier zelf oplossen! Heel bijzonder en knap om te zien. Fatou heeft zelf een ambulance om zo de mensen te vervoeren in geval van nood. Helaas had vorige maand de motor het begeven, maar met dank aan een paar hele lieve mensen in Nederland heeft ze een nieuwe motor gekregen!! Na enig puzzelen en gedoe werkt het nu weer helemaal goed.
Bloed afnemen gebeurt hier eigenlijk alleen maar dmv een vingerprik. Dit wordt met name gebruikt om de bloedsuiker te meten, hb te bepalen en vooral wat nu dagelijks zeker 15 keer wordt gedaan om op malaria te testen!
Het regenseizoen loopt nu ten eindje en je ziet nog steeds erg veel malaria .
"Malaria is een ziekte die wordt veroorzaakt door parasieten. Deze kunnen het lichaam binnenkomen tijdens een muggenbeet. Malaria veroorzaakt koorts, hoofdpijn, koude rillingen en spierpijn."
Ik zie met name heel veel kinderen met malaria; je herkent ze eigenlijk meteen als ze binnenkomen. Erg ziek en hoge koorts, pijn in het hele lichaam, ze voelen zich afschuwelijk (willen en gaan overal op de grond liggen en rechtop zitten is al te vermoeiend en te pijnvol)
De kinderen zijn vaak rond de 7 jaar, komen van school met een ouder schoolkind die dan als begeleiding mee komt. Dus geen ouders erbij!
Zo sneu om te zien! Er wordt dus eerst bloed afgenomen, als de test positief is krijgen ze 2 injecties in de beenspieren en medicijnen mee. Na 8!uur (8 uur is hierbij ook een ruim begrip, kan zo ook 13 uur zijn) wederom een injectie en dan zie je dat ze toch al aardig opgeknapt zijn. Het zijn ook zulke stoere kinderen, ondanks dat de injecties erg eng en pijnlijk zijn, willen ze geen traan laten! Je kan gewoon niet voorstellen dat je dat soort dingen in Nederland ziet, kinderen die alleen of met een ouder kind naar de dokter gaan.. Hier is het normaal om zo voor elkaar te zorgen. Oudere kinderen hebben hier veel meer verantwoordelijkheden.
Fatou vraagt voor elke controle, behandeling en medicatie geld. Dit om zo de kliniek te kunnen runnen natuurlijk, het personeel te kunnen betalen, maar haar grootste doel; de 40 weeskinderen (behalve heel veel liefde, onderdak en eten) scholing te kunnen geven.
Maar ja aangezien dit land ook 1 van de armste landen ter wereld is, is zelfs die bijdrage soms niet te betalen voor veel mensen.
Gemiddeld na een consult (met daarbij veel medicatie zoals vitamine tabletten paracetamol en antibiotica) is een patiënt rond de 8 euro kwijt (dat is al snel een derde tot een kwart van een maandsalaris). Veel mensen komen dus niet met een paar lichte kwalen, maar komen pas als ze doodziek zijn! Dat maakt de behandeling er natuurlijk niet makkelijker op.... Omdat fatou met name veel doodzieke kinderen binnenkreeg heeft ze een oplossing bedacht; de oudere kinderen in het dorp krijgen 10 dalasi (20 eurocent) per ziek kind dat ze langs brengen. Zo krijgt ze ze niet meer doodziek in de kliniek waardoor de behandeling nu op tijd gestart kan worden. Tevens behandeld ze nu van 9 omliggende scholen alle kinderen gratis!! Tja deze vrouw is niet voor niets : woman of the year 2014 in Gambia geworden!
Vrouwen krijgen allemaal eerst een zwangerschapstest voordat ze de zware medicatie krijgen. Ik heb nu ook al een aantal zwangere vrouwen gezien met malaria en dat is behoorlijk gevaarlijk. Die blijven vaak een dag en krijgen eens infuus met medicatie;
"Malaria en zwangerschap is een ongelukkige combinatie, het afweersysteem van vrouwen werkt minder sterk om een afstotingsreactie tegen de vrucht te voorkomen en dat geeft ziekteverwekkers meer kans. Bij zwangeren die malaria oplopen, ligt het percentage spontane abortussen, vroeggeboorten en doodgeboren kinderen dertig procent hoger dan normal"
Dus tja goed in de gaten houden. Gelukkig is het deze week goed gegaan bij de dames.
Voor m'n collega's; hoe steriel wij met wonden omgaan, hoe niet steriel hier alles gaat. Dat is zo wennen voor mij! Wonden worden hier gewoon buiten verbonden, soms met, soms zonder handschoenen. Desinfecteren soms wel, soms niet. Kan ook met een handenlotion gedaan worden. Dezelfde schaar wordt gebruikt voor alles wat überhaupt geknipt moet worden. Zalf ligt ook buiten en wordt voor elke wond gebruikt. Zie de mooie wondbehandeltafel buiten;-)
Wat me heel erg opvalt hier, is de zorg voor je familie! Kleinzoons die met hun oma komen, familieleden die betalen voor de behandeling als de patiënt zelf geen geld heeft, het eten wat gebracht worden voor de patiënten die hier opgenomen zijn. Hier is het heel normaal om elkaar ten alle tijden te helpen! Daar kunnen wij in Nederland veel van leren! Iedereen leeft ook samen op een compound; grootouders, ouders, ooms en tantes en kinderen. En samen los je de problemen op die je tegenkomt. Geld is hier het grootste probleem door de werkeloosheid. Vaak verdiend er maar 1 persoon de kost voor die grote groep mensen.
Ook de zorg om mij; ik krijg met grote regelmaat eten; het smaakt allemaal super lekker ! Wel hele bijzondere combinaties; ’s morgens vroeg al ontbijt (bv spaghetti met uiensaus, mayonaise en vlees). Als lunch vaak vis of kip met rijst en saus. Ik krijg er vaak ook nog komkommer en tomaat bij. In het begin kreeg ik zelfs 2 keer een lunch; om 15 uur en om 16.30. Nou dat is veel te veel voor mij! Wat ik niet op kan, eten ze gelukkig zelf weer op dus hoef me niet al te schuldig te voelen als ik het niet op krijg. Gelukkig nu afgesproken dat ik gewoon 1 keer lunch krijg.
Het is hier wel mega mega warm! Rond de 45 graden overdag. Die warmte daar kan ik nog niet goed aan wennen. Vooral als je een tijdje druk bezig bent en moet staan ben je meteen kleddernat van het zweet! Zeer vermoeiend allemaal. Vanmorgen bijna flauwgevallen van de hitte. Het was echt weer zo mega warm werd ineens helemaal nat van zweet en zag zwart voor de ogen. Ik kon gelukkig net op tijd zitten. wat een gedoe en ben maar overgestapt op veeeeeel ranja drinken ipv water. De nachten zijn ook erg warm alleen heb hier bij fatou nu wel altijd stroom en water dus de ventilator werkt ‘s nachts goed en kan met regelmaat een koude douche nemen!! In m'n eigen Appartement waar ik ook nog een paar dagen verblijf per week heb ik nog steeds zeer weinig stroom en water dus daar is het helemaal afzien.. maar ja als ik aan het eind van de week weer een dagje vrij heb, lekker naar het strand.
Gelukkig mocht ik eergisteren weer een cadeautje uitpakken!!! Lekkere maskers om weer wat mooi te worden. Het is nu geen optie met al dat gezweet maar volgende maand hebben ze me beloofd dat het een stuk ‘kouder’ is; jihaaaaa :-)
Nou dit was het eerst wel weer, ik schrijf alles op m'n mobieltje dus alvast m'n excuses voor de spelfouten (autocorrectie is mijn telefoon dol op) of een niet geheel logisch verhaal.;-)
Ik zal proberen de foto's erbij te sturen, maar dit lukt niet altijd even goed ivm de slechte internetverbinding . En nog bedankt voor alle lieve reacties hier, op Facebook of op Whatsapp!! Dat wordt erg gewaardeerd.
Veel liefs Lian!
Natuurlijk de basis handelingen zoals bloeddruk meten, Im medicatie geven (medicijnen geven via injecties in een spier) infusen geven ( medicatie geven via de ader) is hetzelfde gebleven, alleen de manier waarop en hoe je tot die acties tot stand komt is wel even heeeeeel anders.
De verpleegkundige en/of verloskundige behandelen alle patiënten zelf; screenen een patiënt, geven een diagnose, maken een (soort van) behandelplan, geven de patiënt op dat moment de medicatie die nodig is en geven medicatie mee met de patiënt na betaling. Er komt hier dus geen arts aan te pas.
Als het zeer ernstig is kan er een overleg plaats vinden met een arts en gaat de patiënt in geval van nood naar een groot ziekenhuis in de hoofdstad. Maar het overgrote deel, hoe ziek ze ook zijn kunnen ze hier zelf oplossen! Heel bijzonder en knap om te zien. Fatou heeft zelf een ambulance om zo de mensen te vervoeren in geval van nood. Helaas had vorige maand de motor het begeven, maar met dank aan een paar hele lieve mensen in Nederland heeft ze een nieuwe motor gekregen!! Na enig puzzelen en gedoe werkt het nu weer helemaal goed.
Bloed afnemen gebeurt hier eigenlijk alleen maar dmv een vingerprik. Dit wordt met name gebruikt om de bloedsuiker te meten, hb te bepalen en vooral wat nu dagelijks zeker 15 keer wordt gedaan om op malaria te testen!
Het regenseizoen loopt nu ten eindje en je ziet nog steeds erg veel malaria .
"Malaria is een ziekte die wordt veroorzaakt door parasieten. Deze kunnen het lichaam binnenkomen tijdens een muggenbeet. Malaria veroorzaakt koorts, hoofdpijn, koude rillingen en spierpijn."
Ik zie met name heel veel kinderen met malaria; je herkent ze eigenlijk meteen als ze binnenkomen. Erg ziek en hoge koorts, pijn in het hele lichaam, ze voelen zich afschuwelijk (willen en gaan overal op de grond liggen en rechtop zitten is al te vermoeiend en te pijnvol)
De kinderen zijn vaak rond de 7 jaar, komen van school met een ouder schoolkind die dan als begeleiding mee komt. Dus geen ouders erbij!
Zo sneu om te zien! Er wordt dus eerst bloed afgenomen, als de test positief is krijgen ze 2 injecties in de beenspieren en medicijnen mee. Na 8!uur (8 uur is hierbij ook een ruim begrip, kan zo ook 13 uur zijn) wederom een injectie en dan zie je dat ze toch al aardig opgeknapt zijn. Het zijn ook zulke stoere kinderen, ondanks dat de injecties erg eng en pijnlijk zijn, willen ze geen traan laten! Je kan gewoon niet voorstellen dat je dat soort dingen in Nederland ziet, kinderen die alleen of met een ouder kind naar de dokter gaan.. Hier is het normaal om zo voor elkaar te zorgen. Oudere kinderen hebben hier veel meer verantwoordelijkheden.
Fatou vraagt voor elke controle, behandeling en medicatie geld. Dit om zo de kliniek te kunnen runnen natuurlijk, het personeel te kunnen betalen, maar haar grootste doel; de 40 weeskinderen (behalve heel veel liefde, onderdak en eten) scholing te kunnen geven.
Maar ja aangezien dit land ook 1 van de armste landen ter wereld is, is zelfs die bijdrage soms niet te betalen voor veel mensen.
Gemiddeld na een consult (met daarbij veel medicatie zoals vitamine tabletten paracetamol en antibiotica) is een patiënt rond de 8 euro kwijt (dat is al snel een derde tot een kwart van een maandsalaris). Veel mensen komen dus niet met een paar lichte kwalen, maar komen pas als ze doodziek zijn! Dat maakt de behandeling er natuurlijk niet makkelijker op.... Omdat fatou met name veel doodzieke kinderen binnenkreeg heeft ze een oplossing bedacht; de oudere kinderen in het dorp krijgen 10 dalasi (20 eurocent) per ziek kind dat ze langs brengen. Zo krijgt ze ze niet meer doodziek in de kliniek waardoor de behandeling nu op tijd gestart kan worden. Tevens behandeld ze nu van 9 omliggende scholen alle kinderen gratis!! Tja deze vrouw is niet voor niets : woman of the year 2014 in Gambia geworden!
Vrouwen krijgen allemaal eerst een zwangerschapstest voordat ze de zware medicatie krijgen. Ik heb nu ook al een aantal zwangere vrouwen gezien met malaria en dat is behoorlijk gevaarlijk. Die blijven vaak een dag en krijgen eens infuus met medicatie;
"Malaria en zwangerschap is een ongelukkige combinatie, het afweersysteem van vrouwen werkt minder sterk om een afstotingsreactie tegen de vrucht te voorkomen en dat geeft ziekteverwekkers meer kans. Bij zwangeren die malaria oplopen, ligt het percentage spontane abortussen, vroeggeboorten en doodgeboren kinderen dertig procent hoger dan normal"
Dus tja goed in de gaten houden. Gelukkig is het deze week goed gegaan bij de dames.
Voor m'n collega's; hoe steriel wij met wonden omgaan, hoe niet steriel hier alles gaat. Dat is zo wennen voor mij! Wonden worden hier gewoon buiten verbonden, soms met, soms zonder handschoenen. Desinfecteren soms wel, soms niet. Kan ook met een handenlotion gedaan worden. Dezelfde schaar wordt gebruikt voor alles wat überhaupt geknipt moet worden. Zalf ligt ook buiten en wordt voor elke wond gebruikt. Zie de mooie wondbehandeltafel buiten;-)
Wat me heel erg opvalt hier, is de zorg voor je familie! Kleinzoons die met hun oma komen, familieleden die betalen voor de behandeling als de patiënt zelf geen geld heeft, het eten wat gebracht worden voor de patiënten die hier opgenomen zijn. Hier is het heel normaal om elkaar ten alle tijden te helpen! Daar kunnen wij in Nederland veel van leren! Iedereen leeft ook samen op een compound; grootouders, ouders, ooms en tantes en kinderen. En samen los je de problemen op die je tegenkomt. Geld is hier het grootste probleem door de werkeloosheid. Vaak verdiend er maar 1 persoon de kost voor die grote groep mensen.
Ook de zorg om mij; ik krijg met grote regelmaat eten; het smaakt allemaal super lekker ! Wel hele bijzondere combinaties; ’s morgens vroeg al ontbijt (bv spaghetti met uiensaus, mayonaise en vlees). Als lunch vaak vis of kip met rijst en saus. Ik krijg er vaak ook nog komkommer en tomaat bij. In het begin kreeg ik zelfs 2 keer een lunch; om 15 uur en om 16.30. Nou dat is veel te veel voor mij! Wat ik niet op kan, eten ze gelukkig zelf weer op dus hoef me niet al te schuldig te voelen als ik het niet op krijg. Gelukkig nu afgesproken dat ik gewoon 1 keer lunch krijg.
Het is hier wel mega mega warm! Rond de 45 graden overdag. Die warmte daar kan ik nog niet goed aan wennen. Vooral als je een tijdje druk bezig bent en moet staan ben je meteen kleddernat van het zweet! Zeer vermoeiend allemaal. Vanmorgen bijna flauwgevallen van de hitte. Het was echt weer zo mega warm werd ineens helemaal nat van zweet en zag zwart voor de ogen. Ik kon gelukkig net op tijd zitten. wat een gedoe en ben maar overgestapt op veeeeeel ranja drinken ipv water. De nachten zijn ook erg warm alleen heb hier bij fatou nu wel altijd stroom en water dus de ventilator werkt ‘s nachts goed en kan met regelmaat een koude douche nemen!! In m'n eigen Appartement waar ik ook nog een paar dagen verblijf per week heb ik nog steeds zeer weinig stroom en water dus daar is het helemaal afzien.. maar ja als ik aan het eind van de week weer een dagje vrij heb, lekker naar het strand.
Gelukkig mocht ik eergisteren weer een cadeautje uitpakken!!! Lekkere maskers om weer wat mooi te worden. Het is nu geen optie met al dat gezweet maar volgende maand hebben ze me beloofd dat het een stuk ‘kouder’ is; jihaaaaa :-)
Nou dit was het eerst wel weer, ik schrijf alles op m'n mobieltje dus alvast m'n excuses voor de spelfouten (autocorrectie is mijn telefoon dol op) of een niet geheel logisch verhaal.;-)
Ik zal proberen de foto's erbij te sturen, maar dit lukt niet altijd even goed ivm de slechte internetverbinding . En nog bedankt voor alle lieve reacties hier, op Facebook of op Whatsapp!! Dat wordt erg gewaardeerd.
Veel liefs Lian!
-
01 November 2016 - 13:55
Thea Van Houten:
Wat een zwaar werk daar onder moeilijke omstandigheden
En wij maar klagen hier
En al die verspilling hier in de zorg spreek uit ervaring na 42 jaar
Heel veel kracht en wijsheid
Groetjes -
01 November 2016 - 14:12
Ivonne - Kinderhulpgambia:
Hoi Meis, ja het is voor ons herkenbaar. Een wereld van verschil dat is over duidelijk.
Van de week daarom al heel veel dozen ehbo materiaal wat hier vernietigd zou worden ingepakt voor Fatou.
Trouwens wat een goed idee van Fatou om die kinderen een klein bedrag te geven en ook om het zo lezen. Ik eh ook Fred zijn blij met je verhalen.
Doe ze daar de groetjes, wij gaan druk verder met speculaas verkopen want ook de keuken moet snel veranderen daar.
xxx -
01 November 2016 - 16:39
Chris:
Hey Lian
Goed bezig daar. Leuk om je ervaringen te lezen. Keep up the goor work
Groet Chris. -
01 November 2016 - 16:39
Marja Klunder:
Wat fijn dat we je reisverslagen mogen lezen.
Wat hebben wij het dan goed, wat een verschil in het werken.
Heb veel bewondering voor je Lian.
Succes met het goede werk dat je daar doet, en hopelijk gaan de temperatuur wat naar beneden. -
01 November 2016 - 16:59
Jannie:
Lieve Lian,
Wat een mooi en vooral vanuit jou een eerlijk verslag niet alleen over hoe het daar toe gaat maar ook hoe pittig het voor jou is. Hoop voor je dat het snel gaat regenen en een beetje afkoelt !
Groet Jannie -
01 November 2016 - 17:25
Marleen:
jemig wat een indrukwekkend verhaal. Mooi om te lezen hoe ze daar voor elkaar zorgen!
Hopelijk zakt de temperatuur snel want ik kan mij heel goed voorstellen hoe heet dat moet zijn.
En je eten ziet er goed uit!
Nogmaals onwijs knap waar je mee bezig bent! Daar kun je heel trots op zijn!
Groetjes,
Marleen -
01 November 2016 - 18:04
Anil:
Een ervaring om mee je nemen! Hang in there. Zie je in December! -
01 November 2016 - 19:20
Gré:
Wat een prachtig indrukwekkend verhaal Lian.
Natuurlijk al veel tussentijd gehoord, maar dat waren allemaal Lisse endjes.
Hopelijk zakt de temperatuur snel.
Knuffel van je moeder, ben trots op jou -
01 November 2016 - 19:33
Jacqueline De Buurvrouw:
Hoi Lian, wat een lekker lang verslag! Kan me nu wel een beetje voorstellen hoe het daar zo'n beetje gaat. Wat een indrukken doe je op. Ik hoop voor je dat de temperatuur wat gaat zakken! En zoals Chris hierboven al zei: keep up het gore werk! -
01 November 2016 - 19:40
Jacqueline Nog Steeds De Buurvrouw:
Ps: hier is het inmiddels vet herfst-achtig. Alles bezaaid met gele en bruine blaadjes en een temperatuur van veel-te-koud. Oké, weet je dat ook even. -
01 November 2016 - 20:11
Mavis:
Goed bezig Lian!
Ontzettend leuk om je verhalen te lezen.
Groetjes uut Grunn -
02 November 2016 - 10:18
Didy En Jan Steenhuis:
Hoi TOPPER.
Wat een heftig verhaal maar voor ons heel herkenbaar!
Ja het doet soms pijn om te zien hoe ziek de kinderen zijn van de malaria. Maar gelukkig is er een medicijn die het genezen kan ( men moet wel op tijd zijn!). COARTHEM, een prima medicijn en hier hoeven ze geen pijnlijke injecties bij. Dit is er voor alle leeftijden.
Ook voor de zwngere vrouw is er een medicijn.
Maar desondanks blijft het schrijnend om te dit alles mee te maken.
En de warmte ja dat is zeker in deze tijd vreselijk..
We wensen jou daar nog veel succes maar ook sterkte en hopen dat we kunnen zeggen tot ziens in Gambia.
Didy en Jan. -
02 November 2016 - 23:04
Baukje:
Goed bezig Lian!! Wat een andere wereld dan vergeleken met hier! Alles zo goed geregeld. Nemen we vaak voor lief maar hoe anders kan het ook. Snap dat je last van de hitte hebt, 45 graden is ook wel extreem warm.
Zet hem op daar en kijk uit naar je volgende verslag!
Dikke kus
Baukje en ook van Richard(; -
03 November 2016 - 06:22
Siepie:
Mijn verblijf op dit moment in Australië is heel indrukwekkend, maar jouw verhaal is indrukwekkend op een héééél ander niveau!! Zó knap van jou! Sterkte meid en zorg goed voor jezelf! XXXX -
03 November 2016 - 06:22
Siepie:
Mijn verblijf op dit moment in Australië is heel indrukwekkend, maar jouw verhaal is indrukwekkend op een héééél ander niveau!! Zó knap van jou! Sterkte meid en zorg goed voor jezelf! XXXX -
03 November 2016 - 06:24
Siepie :
Sorry, dubbel geplaatst, maar dubbel waardering!! -
11 November 2016 - 10:39
Birgit En Stefan :
Wat leuk om te lezen! Ben je blog een beetje uit het oog verloren! Ik ga nu alles even inhalen! Ben nu ingelogd op het account van Birgit en mij van ons blog, vandaar de dubbele naam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
