Gezelligheid en hectiek - Reisverslag uit Bijilo, Gambia van Lian Doornbos - WaarBenJij.nu Gezelligheid en hectiek - Reisverslag uit Bijilo, Gambia van Lian Doornbos - WaarBenJij.nu

Gezelligheid en hectiek

Door: Lian Doornbos

Blijf op de hoogte en volg Lian

13 December 2016 | Gambia, Bijilo

Zaterdag een heerlijk dagje gehad op het strand met alle kinderen, Fatou familie en een aantal van het personeel! Tieme, Tina met vier vrienden ( sponsoren van Fatou) hebben ons allemaal uitgenodigd voor een dagje uit!
En wat een succes, de kinderen komen hier eigenlijk bijna nooit, denk 1 of 2 keer per jaar als er een sponsor is die ze meeneemt.
Op de foto's kunnen jullie de gelukkige gezichtjes wel zien. Fatou heeft gezorgd dat de lunch ook gebracht werd en er waren heerlijke hapjes en fruit!
Niemand kan zwemmen dus was wel ff in de gaten houden met die 50 kinderen haha maar alle super goed verlopen, kinderen luisteren overigens heeeeel erg goed dat scheelt ook een hoop.
Om 8 uur was iedereen weer thuis en zelfs de volgende dag waren de kinderen nog helemaal uitgeput!
En zondagavond lekker uit eten geweest met z'n allen, was ook super gezellig en heerlijk gegeten. Vergeten foto's te maken.

De afgelopen dagen is het erg rustig in de kliniek dus dat vind ik persoonlijk wel wat jammer.. ben toch wat meer van de actie! Maar het positieve is wel dat het malaria seizoen dus een beetje op het einde gaat lopen. Maar ja toen kwam er ineens een zwangere vrouw binnen, samen met echtgenoot en tante met de mededeling dat ze was gevallen en nu weeën had. 24 weken zwanger, dus tja zeer gevaarlijk want het baby'tje is gaat dat niet overleven.
Snel alle controles doen, hartslag van baby vaag te horen, was in stress pfff toch even navragen hoe ze gevallen is. Bij uitkleden vele verwondingen over hele lichaam:. Hm vreemd hoe je zo kan vallen?! Na vrouw apart genomen te hebben heeft Fatou even een goed gesprek gehad en tja meisje moest het toch opbiechten; ze was door haar man geslagen met een riem!! En daar sta je dan... tranen in m'n ogen, hoe is dit mogelijk... ben eerst maar even weggelopen. Borsten, buik, heupen enz onder de striemen en open wonden van het ijzer. Echtgenoot erbij geroepen, mocht z'n woordje ook doen; vrouw had staan kijken met schoonmoeder bij de optocht van de president ( er waren verkiezingen hier) en kwam alleen terug. Dus niet vragen wat er gebeurt was maar er blijkbaar meteen op los slaan! Hij wilde haar wat discipline bijbrengen waren z'n woorden.
Nou geloof me ik ben bij zo'n optocht aanwezig geweest, honderden misschien wel duizenden mensen op straat dus iemand kwijt raken is niet zo vreemd... misschien eerst vragen wat er gebeurd is voordat je je rare dingen in je hoofd half??
Fatou heeft hem zeker een half uur lang aangesproken op z'n gedrag, hoe behandel je je echtgenoot,je partner in het leven! Zelfs de patiënten ( met name de mannen ) gingen zich ermee bemoeien hoe hij dit had kunnen doen!! Jaja privacy hier heb je niet...
overigens is het ook hier in Gambia verboden om je je vrouw te mishandelen!Echtgenote wilde de politie er niet bij hebben, dus dat werd ook niet gedaan. Ook werd hem duidelijk gemaakt dat hij verantwoordelijk zou zijn voor de dood van z'n eigen kind als het niet goed zou gaan... hij leek toen toch iets van spijt te hebben. Of miss wilde ik dat graag zien? Gelukkig na medicatie en rust waren de weeën onder controle en hartslag baby ook. Wat een geluk!!! Aan het eind van de dag gingen ze samen weer naar huis... blijf me toch afvragen hoe dat daarna is gegaan..
Te veel actie vragen is ook weer niet wat ik wil.

Natuurlijk ook weer wat baby'tjes geboren deze week, blijft toch bijzonder om te zien. Daarna lekker wassen en mooie kleertjes aan ( met dank aan degene die allemaal baby kleertjes hebben gegeven!!) nog steeds is de afstand tussen moeder en kind aanwezig bij de geboorte, tenminste zo ervaar ik het. Echter als ze een paar weken later weer langskomen zijn ze zooooo super trots en blij met hun kleine spruit!! Als ze binnenkomen krijg je meteen een baby in je handen gedrukt en "moet" je ze echt bewonderen ;-) nou ja dat kan ook niet anders natuurlijk.

Wat ook best grappig is, hoe iedereen hier werkt. Als je bv geld wil wisselen ligt de baas gewoon op een matrasje te slapen; zie je het al voor je in Nederland dat de manager van de ing daar ligt?;-)
Of de verpleegkundigen behandelen patiënten terwijl ze muziek luisteren met hun koptelefoon op;-) slapende mensen zie je überhaupt hier heeeeeeeel veel!!! In een kruiwagen, op hun auto's, op straat, achter een bureau ?! En tja dan moet je gewoon even wachten totdat ze " zin" hebben om je te helpen.. Kan hier allemaal ;-) als je een taxi neemt kan het gebeuren dat de benzine op is, nou ja de chauffeur haalt wel nieuwe maar ja een half uurtje wachten is dan niet zo raar.. geduld hebben krijg je hier vanzelf of een lekke band, even om je heen kijken, ja een grote steen, die eronder en maken.. ach een uurtje later komen geen probleem toch? Werktijden? Is ook zo om en nabij.. of je om 8 uur komt of om 9 uur maakt echt niet uit... en iedereen vindt alles ook prima, wachten is geen enkel probleem!! Heerlijk relaxt gevoel;-)

Tja en toen waren de verkiezingen er... geloof me in Afrika gaat dat toch een beetje anders...
Veel onrust onder de bevolking omdat de huidige president al 22 jaar regeert hier onder een behoorlijk streng regiem en het niet zo nauw neemt met de mensenrechten en het gros van het volk nu een andere keuze wilde maken. Normaal gesproken als je hier demonstreert tegen de president of je überhaupt hierover uitspreekt kan je martelingen, de dood, of in het gunstige geval een zeer lange gevangenis straf verwachten..

Een groot deel van de Gambianen wil nu echt een andere president en verwachten dat de huidige dit niet zal accepteren. Met name omdat hij dit zelf ook aangaf; hij zal nooit z'n plek afstaan.

De beste man heeft ook meteen maar 2 dagen alle buitenlandse telefoon verbindingen en internet geblokkeerd ( leger ging met grof geweld de telefooncentrale enz onder druk zetten. De verwachting was dat na de uitslag er grote onrust zou ontstaan; als de huidige president zou winnen zal het volk in opstand komen ( omdat het dan niet eerlijk geteld zou zijn) zou hij verliezen zou de president oorlog voeren om z'n plek te behouden...

Kan jullie wel vertellen dat dat wel ff spannend was. Totaal niet weten wat er gebeurt, geen contact met peter en de familie kunnen hebben om ze te vertellen dat ik veilig was enz. Keuzes maken; blijf ik in m'n appartement, blijf ik bij Fatou op de compound ver weg van alles of verblijf ik in een hotel waar ik als het nodig is snel op het vliegtuig kan stappen?
Alle straten waren zo goed als leeg, niemand durfde over straat, winkels dicht ( dus gelukkig van te voren eten ingeslagen) enz. Ben toch maar in m'n appartement gebleven, contact met andere Nederlanders hier met onze Gambiaanse nummer ging wel goed en zo hebben we elkaar op de hoogte gehouden. Ook Gambiaanse vrienden belden regelmatig om ons op de hoogte te stellen; zo was er 15 min even mogelijk om een sms te sturen naar Nederland. Geen idee of die zou aankomen aangezien ik niks kon ontvangen... (gelukkig waren ze goed ontvangen)
en uiteindelijk de volgende dag om 14 uur het verlossende antwoord; de president had verloren en het volk was blij!!! Groot feest hier zonder rellen!! De president gaf een speech dat hij zonder problemen weg zou gaan om de nieuwe een plekje te geven. Iedereen helemaal verbaast maar wat een vreugde!!! Toeterende auto's dansende mensen op straat enz. Dus toen ben ik ook maar weer over straat gaan lopen en alle verbinding was weer terug dus kon gelukkig peter bellen dat alles goed was!!!

Helaas duurde deze vreugde maar een week. De president heeft besloten dat hij toch niet weg gaat, hij twijfelt over de eerlijkheid van de stemmen en wil nu een herverkiezing.
Nou heel Gambia staat nu op z'n kop, iedereen is bang, denken dat er een burgeroorlog gaat uitbreken. Iedereen heeft het erover en de angst is goed te zien (op internet een hoop te vinden wat voor vreselijke acties de president in al die jaren al heeft uitgevoerd)

Niemand hier wil een oorlog! Maar wat moet je doen tegen een man en z'n grote leger die je zomaar af kan schieten op straat...??? Zit nu weer bij Fatou en ook hier praat men over niets anders dan hoe moet dit nog goed komen? Hulp van Senegal, Amerika? Ze geloven er niet zo in...Zo onzeker allemaal.
Tja ik blijf per dag bekijken hoe het loopt en hoe veilig het is om te blijven. Op dit moment is het nog rustig maar ja als het omslaat dan kan het zo zijn dat ik de laatste 2 maanden toch anders moet invullen dan gedacht.
Maar positief blijven denken!

  • 13 December 2016 - 23:23

    Gré Gorter:

    Sfeer op dit moment anders dan toen wij er vorige week waren.
    Iedereen was blij. En wat een geweldige, vriendelijke mensen had je om je heen.
    Maar dit gebeuren geeft veel spanning bij iedereen in het land.
    Luister goed naar jezelf en neem geen risico's .
    Wel heel leuk dat we konden zien waar je werkt, wie je Gambiaanse vrienden zijn.
    Een heel bijzondere ervaring.
    Liefs en een knuffel. Mama

  • 14 December 2016 - 09:34

    Didy En Jan Steenhuis:

    Hallo Lian.
    Het was en is voor ons hier al spannend, maar wat moet dat voor jou wel niet geweest zijn. Wij hebben ook nog geen idee hoe het daar gaat aflopen, we hopen op een goed verloop.
    Wij genieten iedere keer maar weer van jouw verhalen, zo herkenbaar.
    Inderdaad bij een geboorte gaat daar alles anders, kunnen wij ons hier niets bij voorstellen.
    Pas goed op jezelf Lian en neem de juiste beslissingen.
    Tot gauw Didy en Jan.

  • 22 December 2016 - 14:51

    Jannie:

    Hi Lian,

    Mooi verslag land waar prachtige dingen gebeuren maar ook waar je bang van kunt worden.
    Wens je fijne feestdagen tot gauw in 2017.

    lieve groet Jannie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Gambia, Bijilo

Lian

Actief sinds 03 Okt. 2016
Verslag gelezen: 351
Totaal aantal bezoekers 101041

Voorgaande reizen:

17 Oktober 2016 - 10 Februari 2017

Mijn eerste reis

Landen bezocht: